یافتن صلح در کلمبیا
برخی از کلمبیایی‌ها که به دلیل دهه‌ها جنگ آواره و محروم شده‌اند، زندگی خود و جنگل‌های خود را از طریق دامداری بازسازی می‌کنند.
یک روز در سال 1999 مرسدس موریلو گوتیرز دلیل عدم تمایل فرزندانش به مدرسه را برای چندین ماه فهمید. شورشیان الهام گرفته از مارکسیست نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا (FARC) به عنوان دانش آموز در مدرسه خود ثبت نام کرده بودند و شروع به استخدام اجباری همکلاسی ها برای خدمت به عنوان مبارزان چریکی در جنگ داخلی کشور کرده بودند. رهبران چریک ها به موریلو گفتند که پسر و دو دختر نوجوانش مجبور خواهند شد به جبهه 27 بپیوندند و او فقط می تواند کوچکترین دخترش را که 7 ساله بود نگه دارد.
او به یاد می‌آورد: “خدا به من قدرت داد که بگویم، “فرزندانم را بالای سر مرده‌ام می‌گیری!” و آنها به من گفتند، “این چیزی است که ما فکر می‌کنیم. تو را می‌کشیم و می‌گیریم.” امروز حتی نمی‌فهمم چطور قدرت این را داشتم که این حرف را بزنم و کاری را که بعد از آن انجام دادم انجام دهم.»
روز بعد او زود از خواب بیدار شد و دو ساعت پیاده تا محل سکونت بعدی، جایی که پسرش به عنوان کارگر روزمزد کار می کرد، رفت. او می‌گوید: «به آنجا رسیدم و پسرم مرا در آغوش گرفت و گفت: «خدا رحمتت کند، مادر، که آمدی. آنها قصد دارند من را بکشند. بیا بریم.’
موریلو به جای اینکه خطر از دست دادن فرزندانش را به خطر بیندازد، رستوران کوچک آرپاسی که مالک آن بود و زندگی‌ای که به عنوان یک مادر مجرد در گرانادا، در ایالت متا در مرکز کلمبیا از دست داده بود، ترک کرد. او با آنها فرار کرد تا در جای دیگری زندگی جدیدی بسازد. https://charbzaban.com/%d9%85%d9%87%d8%a7%d8%ac%d8%b1%d8%aa-%d8%aa%d9%88%d8%b1%db%8c%d8%b3%d8%aa/%d8%b3%d8%a7%db%8c%d8%aa-%d8%ae%d8%b1%db%8c%d8%af-%d8%a8%d9%84%db%8c%d8%b7-%d9%82%d8%b7%d8%a7%d8%b1.html
درگیری های کلمبیا میلیون ها نفر را آواره کرد
تجربه موریلو غیرعادی نبود. درگیری های مسلحانه در کلمبیا که امروز در برخی مناطق روستایی ادامه دارد، حدود 8 میلیون نفر را آواره کرده است. کلمبیا پس از سوریه دارای رتبه دوم جابجایی اجباری در جهان است.
جنگ در جنگل های کلمبیا در اواسط دهه 1960 و پس از یک دهه خشونت سیاسی آغاز شد. به مدت 52 سال، فارک، ارتش آزادیبخش ملی (ELN) و سایر گروه ها یک کمپین خونین چریکی را در مناطق روستایی انجام دادند و حملات کمین خود را به نیروهای دولتی رهبری کردند و عملیات آنها را از طریق تولید مواد مخدر، مالیات و قاچاق و همچنین باج گیری از آدم ربایی ها تامین کردند. در آن زمان، قاچاقچیان مواد مخدر مانند پابلو اسکوبار بدنام نیز به قدرت رسیدند و بر هرج و مرج افزودند. https://honarfardi.com/public-skills/others/websites-to-buy-sunglasses/
حتی قبل از شروع جنگ با فارک در سال 2016، دولت کلمبیا – با کمک بانک جهانی، گروه‌های کشاورزان و سایر سازمان‌ها – هدف خود را بهبود توسعه اقتصادی و فرصت‌های آموزشی برای فقرای روستایی خود داشت. در اوایل دهه 2000، دولت به کلمبیایی‌های آواره زمین‌های دولتی خالی و قطعه‌های زمینی را در املاکی که از قاچاقچیان مواد مخدر و پول‌شویان تصرف کرده بود، پیشنهاد داد.
در سال 2004، موریلو از پیشنهاد دولت استفاده کرد و در دهکده روستایی لا گواردیانا در نزدیکی شهر کوچک سن مارتین، متا ساکن شد. وقتی به بسته‌اش رسید، زمین‌های بایر بود.
امروز، مزرعه موریلو پر از درختچه ها و 2300 درخت است که برای گله 10 گاو او سایه ایجاد می کند. مراتع آن پر از علف های مغذی است. این تحول با یک برنامه نوآورانه امکان پذیر شد که بودجه توسعه بین المللی را با تخصص زیست محیطی پیوند می دهد.
آندرس زولوآگا، که رهبری تلاش‌های سازمان حفاظت از طبیعت برای ایجاد برنامه‌های دامپروری پایدار در کلمبیا را بر عهده دارد، می‌گوید که تصمیم برای اسکان پناهندگان به‌عنوان کشاورزان برای ایجاد ثبات بود، اما قرار دادن هزاران کشاورز و دام‌دار آموزش‌دیده در زمین‌های تخریب‌شده بدون آموزش یا قرار دادن آنها. کمک مشکلاتی ایجاد کرده است. کشاورزی را به جنگل ها و مراتع کلمبیا سوق داد. تبدیل اراضی وحشی به مراتع و قرار دادن گاوها در مزارع ضعیف منجر به از بین رفتن زیستگاه حیات وحش شد و چرای بیش از حد باعث فرسایش خاک و روان آب شد که رودخانه ها را مسدود می کند.
اکنون شرکت TNC، دولت و خود دامداران در تلاش هستند تا با تلاش برای پایدار کردن و بهره وری مزارع خود، وضعیت را اصلاح کنند.
